Betapa getirnya rindu
 
Yang kau kikis
  
Tak terhakis dipesisir hati
  
Walaupun hujan menimpa Sahara
  
Tak mungkin hilang panas di bumi
 
Dahagalah musafir
 
Mengejar realiti duniawi
 
Kiasnya pujangga hamparan
 
Penuh suci niatnya.
 
Getar di jari jemari kau tahan jua
  
Menggenggam bara hingga menjadi abu
 
Luka dan pedih amatlah bisaberbisa
  
Hanya kesabaran penawar sejati
 
Pengorbanan adalah
Satu kemestiannya
 
Dalam hidup walaupun kau diriku
 
Seribu keresahan di mimpi
 
Cinta bagaikan bebayang
 
Makin diusir semakin hampir
Apa yang kita impikan
Tak semua menjadi
 
Datangnya seakan menguji